Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

Προσευχή, Πίστη και Άγγελοι

Στους Ναούς της θεραπείας της Ατλαντίδας προσευχόμασταν για τους ασθενείς μας. Επίσης προσευχόμασταν για τον εαυτό μα και για αλλήλους. Γνωρίζαμε ότι όσο περισσότερη αγάπη εκφράζουμε προς τα έξω από καρδιάς, τόσο περισσότερη δύναμη ερχόταν να κατοικήσει στον ναό. Αυτό που ήταν καλό για έναν, ήταν καλό για όλους - δεν κάναμε διάκριση ανάμεσα στην υγεία και ευτυχία των ασθενών και στη δική μας. Ξέραμε ότι η δική μας δύναμη, υγεία και ευτυχία θα ήταν τελικά προς όφελος των ασθενών μας.


ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

 Εκατοντάδες επιστημονικές μελέτες έχουν καταγράψει τα θεραπευτικά οφέλη της προσευχής. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι κάποιος που προσεύχεται για την υγεία του - ή για τον οποίο προσεύχονται άλλοι - έχει περισσότερες πιθανότητες να επιζήσει από μία σοβαρή κατάσταση υγείας, έχει ανάγκη από λιγότερα παυσίπονα, θεραπεύεται γρηγορότερα και ζει περισσότερο από ότι οι άνθρωποι που δεν συμπεριλαμβάνουν την προσευχή. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι προσευχές οποιασδήποτε θρησκείας έχουν ένα σημαντικό και αποδεδειγμένε θετικό αποτέλεσμα στην υγεία. Οι επιστήμονες έχουν απορρίψει την απλή θετική σκέψη ως αιτία, καθώς μελέτες για την προσευχή έχουν γίνει και σε φυτά, βακτύρια, ζώα και βρέφη - που θεωρητικά δεν γνωρίζουν ότι κάποιος προσεύχεται για αυτά.

 Για παράδειγμα μια μελέτη του Πανεπιστημίου της Κολούμπια που έγινε 2001 στο Τμήμα Μαιευτικής και Γυναικολογίας του Πρεσβυτεριανού Νοσοκομείου της Νέας Υόρκης βρήκε ότι οι γυναίκες που έκαναν τεχνητή γονιμοποίηση είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να συλλάβουν εάν κάποιοι προσεύχονταν για εκείνες. Η μελέτη ήταν διπλή - τυφλή, δηλαδή οι γιατροί, οι ερευνητές και οι γυναίκες δεν ήξεραν για ποιους ασθενείς γίνονταν οι προσευχές. Επίσης χρειάστηκαν λιγότερα φάρμακα και λιγότερη αναπνευστική υποστήριξη. Μία παρόμοια μελέτη έγινε το 1999 σε 999 ασθενείς με στεφανιαίο νόσημα στο Καρδιολογικό Ινστιτούτο Mid America στο Νοσοκομείο του Αγίου Λουκά στο Κάνσας Σίτυ του Μιζούρι, με παρόμοια αποτελέσματα.
 Οι περισσότερες μελέτες για την προσευχή βασίζονται στη μεσολαβητική προσευχή, στην οποία κάποιος άλλος προσεύχεται για τον ασθενή. Αυτό συμβαίνει επειδή είναι πιο δύσκολο να μετρήσει κανείς τις προσευχές που κάνει κάποιος για τον εαυτό του. Στο Πανεπιστήμιο Μπλούμσμπεργκ της Πανσυλβάνια, οι ερευνητές διαπίστωσαν το 2002 ότι οι μαθητές για τους οποίους κάποιοι προσεύχονταν εμφάνισαν σημαντική μείωση των συμπτωμάτων άγχους, σε σύγκριση με μαθητές για τους οποίους δεν υπήρχε μεσολαβητική προσευχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου